در روزهای اخیر پخش یک آگهی اسم و رسم دار در استان گیلان تحت عنوان:« مژده به همشهریان گرامی» ، از شروع به کار « خانه عفاف فخر» که از یک مرجع رسمی هم با شماره معینی مجوز گرفته است، توجه کاربران در شبکه های اجتماعی را به خود جلب کرده و انعکاس وسیعی داشته است. در این آگهی به مشتریان یادآوری شده بانوانی که در این خانه به طور شرعی مشغول کار هستند، دارای کارت سلامت‌اند. مشتریان می‌توانند در محیطی «امن و آرام»، در فاصله بین ساعت ۲ بعد از ظهر تا ۱۲ شب « خواهش تن خود را تسکین دهند و برای مردان زیر ۲۵ سال نیز تخفیف ویژه‌ای در نظر گرفته شده است.» این صیغه‌خانه به مدیریت « خانواده ارشامی» اداره می‌شود.
بعضی از افراد احتمالا عمدتا مقیم خارج کشور، از انتشار این آگهی تبلیغی و صراحتی که در بیان کارکرد مرکز مورد اشاره به کار رفته است، اظهار تعجب می کنند و برخی دیگر از کسانی که با مسائل اجتماعی جامعه ایران تحت حاکمیت رژیم اسلامی بیگانه هستند، تا آنجا پیش میروند که آنرا جعلی می دانند. اما واقعیت این است که اگرچه تبلیغ علنی و رسمی برای این گونه مراکز معمولا در محل صورت می گیرد، اما نفس وجود آنها در بیشتر شهرهای بزرگ و بویژه در شهرها‌‌ئی که زیارتگاه شیعیان است، به هیج وجه تازگی ندارد. تاسیس این گونه مراکز تن فروشی تحت عنوان « صیغه خانه» در ایران شرعی و قانونی است. از بدو تاسیس جمهوری اسلامی عملا وجود داشته اند و در دوره دولت هاشمی رفسنجانی ملاحظه کاری ها کنار گذاشته شدند و این مراکز مجوز رسمی گرفتند.
حکومت اسلامی ایران، بخشی از فرماندهان سپاه پاسداران، تعدادی از آخوندها در مراکز مذهبی شیعه، تجارت تن فروشی اسلامی را تحت عناوین « خانه های عفاف» سازمان داده اند. در این بازرگانی غیر انسانی زنان جوان، بدون سرپرست و محروم را بابیماریهای مقاربتی، کودکان ناخواسته و مشکلات روحی و اجتماعی بسیاری روبرو کرده اند .
مقامات بالای حکومت از رفسنجانی تا محس رفیق دوست، از آخوندهای مشهور وابسته به رژیم در مشهد و قم تا تهران و گیلان در ظاهر برای حل مشکلات جنسی مردان جوانی که قادر به ازدواج نیستند و در واقع برای سرپوش نهادن بر بحرانی که خود ساخته اند و کسب منافع مالی و جذب توریست های مذهبی به شهرهای چون مشهد و قم به سازماندهی مراکز تن فروشی با القاب اسلامی پرداخته اند .
حکومتی که برای «کم حجابی و بد حجابی» از اسید پاشی به صورت زنان عملا چشم پوشی می کند، مزدورانش را با تفنگ های ساچمه ای به جان زنان بی حجاب می اندازد، نظامی که روابط طبیعی و انسانی آزاد و برابر زنان و مردان را تحمل نمی کند و حتی آنها را در ملا‌ء عام شلاق زده و با در مواردی سنگسار و اعدام می کند، خود مستقیم و غیر مستقیم سازمان دهنده مراکز تن فروشی اسلامی است. در این مراکز قانونی دختران خردسال را بعنوان باکره با قیمت های بالاتری می فروشند.
فقر، بیکاری و قوانین ارتجاعی جمهوری اسلامی ایران باعث گردیده که جوانان نتوانند زندگی مستقلی برای خود تامین نمایند و در همانحال اوباش و اراذل حکومتی تحت نامهای « گشت ارشاد، نهی از منکر و امر به معروف»، زنان و مردان جوانی را که خواهان ارتباط سالم، آزاد، برابر و داوطلبانه هستند با خشونت و زندان و اخراج از کار روبرو می کنند .
کلاه شرعی « خانه عفاف» بجای مراکز تن فروشی، ریاکاری بیشرمانه سران حکومت اسلامی را از چشم مردم پنهان نخواهد کرد و حکومت مسئول مستقیم ستم و تحقیری است که بر زنان بی پناه و فقیر « خانه های عفاف»، روا می شود.
آزادی و برابری زن و مرد ، حق طبیعی و انسانی ایجاد ارتباط داوطلبانه و با خواست مشترک، خاتمه دادن به گشت ارشاد و فشار گروه‌های فشار مذهبی و حکومتی بر علیه زنان و مردان، ایجاد اشتغال مناسب، فراهم کردن امکان زندگی مستقل برای جوانان، خاتمه دادن به فرهنگ و سنتی که جوانان را در بدو زندگی ناچار به تامین جهیزیه و مهریه ملیونی و میلیاردی می‌کند، پایان دادن به دخالت دستگاه دین در امور آموزش و پرورش و در امر اداره جامعه، شرط ایجاد روابط برابر و داوطلبانه بین انسان‌ها است. حکومت نکبت بار اسلامی ایران سرکوب و فشار مضاعفی را بر زنان و جوانان جامعه تحمیل کرده است. این رژیم از سویی آنها را با قوانین شریعت بی حقوق کرده و از سویی دیگر با تحمیل فقر بخشی از آنها را ناچار به تن فروشی اسلامی می کند. این رژیم و سیستم ارتجاعی و فاسد شایسته مردم ایران نیست.