مقامات جمهوری اسلامی از اواسط دیماه تا کنون از فروکش ویروس کرونا و آخرین نسخه آن سویه امیکرون، از مناسب شدن شرایط برای عادی شدن آموزش و باز شدن مدارس در بهمن داد سخن دادند. آنها با عجله کوشیدند در مورد رو به عادی رفتن اوضاع کل جامعه و پیروزی بر ویروس کرونا تبلیغ کنند. اما گزارش چهارشنبه ششم بهمن وزارت بهداشت خود رژیم رشته هایشان را پنبه کرد.
وزارت بهداشت ایران اعلام کرد که طی ۲۴ ساعت منتهی به ظهر روز چهارشنبه ۱۱ هزار و ۸۵۱ مبتلای تازه در کشور شناسایی شد و ۲۹ تن نیز در این بازه زمانی جان باختند. سخنگویان این وزارتخانه به آغاز پیک ششم کرونا اشاره کرده و راجع به افزایش انفجاری بیماری هشدار دادند. آن طور که وزارت بهداشت اعلام کرده، تا ظهر روز چهارشنبه، شمار مجموع بیماران کووید ۱۹ در ایران به ۶ میلیون و ۲۷۹ هزار و ۴۱۰ نفر و مجموع جانباختگان به ۱۳۲ هزار و ۳۰۳ نفر رسید.
آیا آمار مذکور واقعیت را نشان میدهد؟ قطعا خیر. منابع مستقل می گویند طی دو سالی که از آغاز همه‌گیری کووید-۱۹ در ایران گذشته، حدود ۳۰۰ هزار نفر در ایران قربانی این همه‌گیری شده‌اند. این رقم بیش از دو برابر آمار رسمی جانباختگان کرونا در ایران در همین مدت است.
مرکز پژوهش‌های مجلس نیز در گزارشی که در ۲۶ فروردین ۱۳۹۹ منتشر شد ، برآورد کرد که آمار واقعی افراد جان‌باخته حدود دو برابر و تعداد مبتلایان بین ۸ تا ۱۰ برابر آمار اعلام شده توسط وزارت بهداشت است. وضع چنان وخیم بود که حسن روحانی نیز اعتراف کرد که “مبتنی بر مطالعات شیوع‌شناسی احتمالاً تا پایان تیر ۲۵ میلیون نفر از مردم ایران به کرونا آلوده شده‌اند و پیش‌بینی می‌شود که ۳۰ میلیون نفر دیگر در ماه‌های آتی به این بیماری مبتلا شوند”.
این گزارشات و آمارها، که بسیار کم پخش میشوند و مردم از آنها مطلع نمی شوند، طبعا برای ثبت در تاریخ است و فقط آمار وزارت بهداشت آمار رسمی حمهوری اسلامی به حساب می آید.
سازمان جهانی بهداشت از آغاز همه‌گیری کرونا در مقاطع مختلف، جمهوری اسلامی را به لاپوشانی درباره آمار واقعی مبتلایان و کشته‌شدگان متهم کرد.
چه عواملی آمار مرگ و میر کرونا در ایران را بالا برده است؟ مقامات میکوشند عدم رعایت پروتکل و دستور بهداشتی از جانب مردم را مسبب این اوضاع فاجعه بار جلوه دهند. ولی عدم بستن مراکز کاری نظیر کارگاهها، کارخانه ها، پالایشگاهها، معدن ها و نظایر آنها یکی از عوامل اصلی ازدیاد مرگ و ابتلا به ویروس در میان کارگران و خانواده های کارگری می باشد. عامل مهم دیگر عدم قرنطینه و بستن اماکن مذهبی و زیارتگاهها از جانب دولت و با دستور معمم های صاحب قدرت می باشد که سبب شد تا ابتلا و مرگ در میان زائران، که اکثرا سالمند و میانسالند، در مقیاس زیادی بالا گیرد. فراموش نشود که اولین مورد ابتلا و مرگ ناشی از کرونا در مرکز اصلی شهر قم دیده شد. در واقع ویروس کرونا را یک تاجر ایرانی از چین به ایران آورد. با توجه به این واقعیت و گسترش ویروس کرونا در ایران و افزایش مبتلایان و جانباختگان، برخی از نهادهای مردمی، پزشکان و کارشناسان بهداشت خواهان تعطیلی مراکز دینی برای مقابله با شیوع ویروس شدند. تعداد زیادی از آخوندهای دانه درشت و مراجع تقلید تعطیلی مراکز دینی را خطا دانسته و به آنها شفاخانه لقب داده و از بستن آنها جلوگیری کردند. خود خامنه ای و کسانی مثل علم الهدی، امام جمعه مشهد در میان آن آخوندها بودند. راه اندازی سینه زنی ها در صفوف فشرده، عملکرد حکومت در تزریق دیرهنگام و کم واکسن کرونا، به فروش رساندن واکسن های ارسال و یا وارد شده به ایران در بازارها، نظیر ناصرخسرو در تهران و ممنوع کردن واردات واکسن‌های ساخت آمریکا و بریتانیا از سوی خامنه‌ای در دوره مهمی از همه‌گیری، از دیگر عواملی بودند که موجب شدند تا میزان مرگ و میر ناشی از کرونا در ابعادی نجومی افزایش یابد.
عدم اختصاص بودجه کافی برای مقابله با کرونا و دزدیدن از همان بودجه کم اختصاص یافته در این مورد نیز از عوامل دیگر است. برای مثال در بودجه بندی سال 1401، که به قول بعضی کارشناسان بود و نبودش یکی است، کل اعتبارات حوزه سلامت نزدیک به 174 هزار میلیارد تومان است که بر این اساس، سهم نظام سلامت از بودجه عمومی دولت حدود 11 درصد می‌شود. به قول رسانه های هوادار کابینه رئیسی جلاد ظاهرا بودجه بهداشتی کشور 26 درصد افزایش را نشان میدهد. طبق اظهار نظر رحیمی،معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت بهداشت پس از تعیین جزئیات معلوم شده که منابع تامین آن ناروشن است. این در حالی است که ۴۳ دستگاه مذهبی در بودجه سال ۱۴۰۰، ۷۲۵۲ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان بودجه گرفتند که سهم برخی از آنها به طور جداگانه بیشتر از بودجه سازمان‌هایی چون ستاد کل بحران کشور بود. این آن بودجه ایست که منبعش معلوم است و پرداخت خواهد شد.
کرونا در جمهوری اسلامی مثل اکثریت تام کشورهای جهان قربانیانش را در سطح چشمگیری از کارگران و مردم تنگدست گرفته و اگر با اقدامات تاکنونی حاکمان مقابله نشود، در آینده نیز چنین خواهد بود. این ویروس در اکثریت تام کشورهای جهان نشان داد که سیستم حاکم بر آنها، یعنی سرمایه داری، از اداره کشورها ناتوان است. این امر در مورد جمهوری عیان تر از هر جای دیگر میباشد. اینهم دلیل دیگری برای توده های خشمگین و برانداز است که در فرستادن این رژیم استثمارگر و استبدادی به گور تعجیل کنند.