امروز شنبه روز سیزده بدر است. در این روز مردم در سرتاسر ایران دسته دسته به دامان طبیعت می روند و به شادی و سرور می پردازند. در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی فرصت هایی مانند “سیزده بدر” فراتر از یک سنت معمول است. اینگونه فرصت ها برای مردمی که همه آزادی ها و شادی ها از آنان دریغ داشته شده است، در جامعه ای که ابتدائی ترین امکانات تفریحی با فیلترهای مذهبی و شرعی و فرمانهای حکومتی منع گردیده اند، در جامعهای که رسانه ها و رادیو و تلویزیون اش در انحصار تبلیغ و ترویج خرافات و منافع قشری انگلی است که از نان و سفره توده های فقیر و تهیدست مردم چاق و فربه شده اند، این روز فرصتی دیگر است که طعم آزادی و فضای باز و پویا را از طبیعت زیبای بهاری چشید، شور زندگی را در شادی و شوق نسل جوانی که هزاران آرزو و امید در دل دارد، دمید.
در این روز دشت و دمن شاهد رقص و پایکوبی توده هایی است که در سراسر روزهای سال سلطه خفقان و محدودیت های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی، شادی و نشاط را از زندگی آنها ربوده است.
در این روز شادی و هلهله و ترانه های زیبای مردم، معنا و مفهومی فراتر از تفریحی ساده و سنتی دارد. در جامعه ای مانند ایران که رژیم مستبد و دیکتاتور، آزادی را در رفتار، پوشش، قلم و بیان و در همه شئونات فرهنگی محدود و محصور کرده است، مردم خود را از تباهی و ظلم و زور این رژیم می تکانند و با رفتار شاد و امیدبخش خود در ساده ترین تصنیف ها ترانه ها و رقص های فولکلوریک خود، آزادی را فریاد می زنند.
اگرچه “سیزده بدر”، “بدر کردن” این رژیم ضد کارگر، ضد زن و ضد آزادی نیست، اما با توجه به رشد و افزایش روزافزون و چشمگیر نفرت و بیزاری اکثریت مردم زجر دیده و تحت ستم این جامعه از جمهوری اسلامی، با توجه به عدم کارایی ابزار چماق و سرکوب رژیم می شود و می توان نغمه ها و سرودهای رهایی بخش توده های مردم را در نگاه ها و صداهای شاد و امیدبخش همگان دید و شنید.
با امید و آرزوی خروشان گشتن و به هم پیوستن این صداهای پراکنده در موج های عظیم و رهایی بخش، شادی و سرور این روز را به همگان تبریک می گوئیم.