خبرگزاری دولتی ایرنا از قول داریوش گل‌علیزاده، از مسئولین سازمان حفاظت محیط زیست ایران نوشته است: طی سال گذشته تنها در 27 شهر ایران 21 هزار نفر بر اثر آلودگی هوا جان خود را از دست داده اند. وی همچنین از خسارت ۳۰ میلیارد دلاری آلودگی هوا در سال ۱۴۰۰ گفته است. گفتنی است که مطابق آمارهای دولتی رقم قربانیان آلودگی هوا 110 نفر در روز و حدود چهل هزار نفر در سال است. گل‌علیزاده یکی از علل آلودگی هوا را عمل نکردن وزارت نفت به تعهداتش در خصوص قانون هوای پاک اعلام کرد. به گفته او از سال گذشته تا انتهای مرداد ماه تنها ۳۰ روز هوای ناسالم در تهران ثبت شده است.
آلودگی هوا امری فرا کشوری و جهانی است و با اتخاذ سیاستهای درست و علمی محیط زیستی، با سرمایه گذاری در انرژی های غیر فسیلی، با ایجاد شبکه های امن و ارزان ترانسپورت عمومی، با تشویق و تسهیل نهادهای مردمی و دانشگاهی، با بکارگیری کارشناسان صاحب نظر و متخصص در حوزه های مختلف محیط زیست و با آموزش مردم و بکارگیری رسانه های عمومی می توان آلودگی هوا را کنترل و مشکلات و معضلات ناشی از آلودگی را به حداقل ممکن خود رساند.
اما در ایران سیاستها و عملکرد رژیم جمهوری اسلامی همیشه عامل تخریب و آلوده سازی محیط زیست بوده است. رژیم با اجازه دادن به وارد کردن زیرآبها به رودخانه، دریاچه، تالابها و نیزارها صدمات جبران ناپذیری به محیط زیست رسانده است. با بی تدبیری در سدسازی های کارشناسی نشده، ایجاد تغییر در مسیر آبها و نابود کردن مرتعها، با ایجاد آتش سوزیهای عمدی در جنگلها و اهمال در خاموش ساختن آنها، ضربه های جبران ناپذیری به محیط زیست در ایران وارد آورده است. عوارض و عواقب آن را در آلودگی شدید هوا در آتش سوزی جنگلها، به راه افتادن سیلها، خشک شدن رودها، دریاچه ها و تالابها و فرسایش خاک و خروج سالانه هزاران هکتار از زمینهای حاصل خیز از کشاورزی شاهد هستیم.
آنچه برای حکومت اسلامی و مسئولین آن اهمیتی ندارد تامین ملزومات سلامت مردم و از جمله تلاش برای تامین هوای سالم است. آلودگی هوای شهرها ناشی از وجود اتومبیل های کهنه و ماشین آلات فرسوده و کارخانه هایی که ابتدایی ترین استاندارهای دفاع از محیط زیست را ندارند، درکنار ظاهر شدن هرچند وقت یکبار غبار غلیظ ریزگردها، سیاستهای فاجعه بار زیست محیطی در حوزه های آب برای مصرف صنعتی و کشاورزی و غیره و غیره همگی دست به دست هم داده و باعث شده است که ایران و به ویژه شهرهای بزرگ آن به یکی از آلوده ترین شهرهای جهان تبدیل شود .
حکومت اسلامی با بخش کوچکی از هزینه های سرکوب در داخل و تروریسم در خارج، با بخشی از هزینه های تبلیغات مذهبی و غارتهای نجومی اقازاده های فاسد، می تواند آلودگی هوا را به حداقل خود برساند و هزاران نفر را از مرگ نجات دهد.
واقعیت این است که جان و سلامتی مردم برای رژیم اسلامی ارزشی ندارد. این بی توجهی و عدم مسئولیت حاکمان رژیم اسلامی را به ویژه در برخورد به فجایع زیست محیطی می توان دید. مسئولیت چنین تلفات و خسارات سنگین به مردم بر عهده رژیمی است که در آن فساد، دزدی و رانت خواری در همه ارگان رژیم نهادینه شده است. چنانچه تنها بخشی از میلیاردها دلاری که هر ساله صرف پروژه های موشکی و اتمی، صرف تقویت نیروهای سرکوبگر مردم، صرف ماجراجوئی های منطقه ای در بیرون مرزها، صرف بنگاهها و موسسات مذهبی مروج عقب ماندگی و خرافات، می شود، در خدمت جلوگیری از نابودی جنگلها و آلودگی هوای شهرها و غیره می شد، شاهد فاجعه مرگ 40 هزار انسان در سال در نتیجه آلودگی هوا نبودیم.
مقابله با تعرض رژیم و صاحبان سرمایه به محیط زیست و به سلامت انسانها چه در ایران و چه در سایر کشورها در گرو تقویت جنبشهای اجتماعی زیست محیطی در همه جا می باشد. حق همه انسانهای روی کره زمین است که از هوای سالم، آب پاک و مواد غذایی کافی بهره مند باشند. برای کسب این حق باید بطور متشکل به مبارزه با عاملان تخریب محیط زیست پرداخت.
.